Moskeebezoek

Ik heb weer iets nieuws geleerd: een hoofddoek zit niet lekker! Schrik niet, ik ben geen moslima geworden, maar gisteren heb ik wel de helft van de dag met een sjaal op mijn hoofd gelopen. Waarom? Ik volg het vak ‘Introductie in Islam’ op de NEST en daarbij hoort natuurlijk ook een excursie.

Hariri moskee

’s Morgens vroeg vertrokken we met een bus naar Sidon, wat ongeveer een uur rijden bij Beiroet vandaan ligt. In Sidon wonen veel Soennieten en er is mij verteld dat er zo’n 60 moskeeën in deze stad zijn. De ideale plek voor een excursie dus. Als eerste werden we ontvangen in de Hariri moskee door sjeik Mohammad Abou Zaid. We werden naar een prachtige zaal gebracht, waar we natuurlijk thee en iets lekkers kregen, dat hoort erbij (overal waar je komt, word je ontvangen met koffie/thee en zoetigheid, niet verkeerd dus 😉). De sjeik heeft daar het een en ander verteld over de moskee en over de Islam in het algemeen en wij krijgen de gelegenheid om vragen te stellen.

Vervolgens kregen we een rondleiding in deze grote en prachtig versierde moskee. Nadat we een binnenplaats waren overgestoken die mij eigenlijk aan een klooster deed denken, kregen we als eerste de ‘kinderafdeling’ te zien. Dat is eigenlijk een lange gang met allemaal lokaaltjes waarin een soort ‘catechisatie’ wordt gegeven. Kinderen leren hier over de Islam en ze leren om de Koran te lezen. De tweede stop was voor de schoenenkastjes, waar we geacht werden onze schoenen uit te doen, zodat we de gebedsruimte van binnen konden bekijken. Ook deze zaal was versierd met grote kroonluchters, mooie plafonds, glas-in-loodramen en prachtige bogen. Opvallend was ook de grote soort van preekstoel die vooraan in het midden stond. Vanaf hier houdt de imam zijn wekelijkse toespraak tijdens het vrijdagmiddaggebed.

‘A‘isha moskee

De tweede moskee die we bezochten was de ‘A‘isha moskee, een stukje verderop. Dit is de moskee waar sjeik Mohammad imam is. Hij leidt hier dagelijks de gebeden. Het viel meteen op dat deze moskee een stuk kleiner en simpeler is. Vlakbij de ingang zit een wasruimte voor de mannen. Hier wassen ze zich ritueel, voordat ze aan het gebed mogen deelnemen. Omdat we er een uur voor het gebed waren, konden we eerst nog de gebedsruimte bekijken.

Na een halfuurtje vragen stellen en praten was het tijd om de gebedsruimte weer te verlaten. Terwijl de sjeik zich voorbereidde op het leiden van het gebed, wachtten wij in een zaal in de kelder. Vlak daarvoor vroegen we waar de toespraak van de sjeik over zou gaan. Hij vertelde ons dat hij een toespraak uit 2016 ging herhalen, omdat de mensen dat een fijne toespraak vonden en omdat ze het weer vergeten zijn. Hij bereidt altijd wel iets voor, maar hij kan op het laatste moment toch nog van gedachten veranderen, zo vertelde sjeik Mohammad.

Het vrijdagmiddaggebed

Om 11.24 begon het gebed en dat betekende voor ons vrouwen tijd om naar boven te gaan. Zo kom je namelijk op een soort balkon van de gebedsruimte. Het is veel kleiner, omdat er meestal minder vrouwen dan mannen naar de moskee komen om te bidden. In de Koran staat namelijk dat het voor mannen verplicht is om op vrijdag het gebed bij te wonen in de moskee, maar vrouwen mogen ook thuis bidden. Het wordt wel aangeraden voor vrouwen, dus degenen die je in de moskee ziet, zijn de meest serieuze moslima’s.

Vanaf het balkon konden we zowel het mannen- als het vrouwengedeelte zien, de ideale plek om alles in de gaten te houden dus! Het is grappig om te zien dat iedereen die de moskee binnenkomt, zover mogelijk naar voren loopt en aansluit in de rij. De rijen worden gewoon opgevuld, niks zover mogelijk achteraan zitten of lege plekken, zoals wij dat in de kerk doen dus 😉. Het eerste gedeelte van het gebed begint terwijl veel mensen nog binnendruppelen. Iedere moslim die de moskee binnenkomt, bidt eerst voor zichzelf. Daarna houdt de imam een toespraak. Sjeik Mohammad vertelde ons dat die vaak gaat over politieke zaken of over ethische kwesties. Na de toespraak bidt de imam hardop, voorin de moskee en alle gelovigen volgen hem.

In het vrouwengedeelte werden we ook hartelijk ontvangen. Er werden stoelen voor ons klaargezet, zodat we alles zo goed mogelijk konden zien. Het gaat er naar mijn idee iets rommeliger aan toe dan bij de mannen, maar hé, dat ziet toch verder niemand 😉.

Maaltijd

Na afloop van het gebed werden we weer beneden in de hal ontvangen. De sjeik vertelde ons dat zijn toespraak ging over hoe iemand zijn eigen geloof kan meten. Je geloof blijkt namelijk uit je daden, zo vertelde hij en daar had hij verschillende voorbeelden van: hoe je met je medemens omgaat in de maatschappij en specifiek hoe je als man je vrouw en kinderen behandelt. Ook blijkt je geloof uit hoe je voor je gasten zorgt, vertelde Mohammad. Als ik zijn geloof aan de hand daarvan zou moeten meten, dan is heeft hij vast een heel groot geloof! We werden namelijk verwend met een overheerlijke maaltijd: rijst met noten en kip of biefstuk en het toetje was thee met baklava! Niet verkeerd dus!

Islam in Libanon

Ik heb genoten van een heel interessante dag! Hoewel Libanon geen moslimland is zoals sommige andere landen in het Midden-Oosten, is de Islam wel aanwezig in dit land en daarom is het interessant om me ook een beetje daarin te verdiepen. Libanon is in die zin een uniek land in het Midden-Oosten, omdat moslims en christenen er vanouds door elkaar wonen.

De vluchtelingen die naar Libanon komen, zijn wel overwegend moslim en dat is een van de redenen waarom dit zo’n probleem is voor het land, vooral voor christenen. Wat wel heel mooi en bemoedigend is, is dat er op dit moment veel moslims tot geloof komen in Jezus. Ze zijn teleurgesteld geraakt in de Islam, onder andere vanwege de oorlog in Syrië en gaan op zoek naar wie God dan wél is. Ik ben een aantal weken geleden mee geweest naar een kerkdienst van moslims die tot geloof zijn gekomen, een heel mooie en bijzondere ervaring was dat. Prachtig om te zien dat God doorgaat met Zijn werk! Dat geeft ook hoop voor dit land!

P.S. voor meer foto's, klik hier!